Jahači apokalipse

Udruženje „Ateisti Srbije“ najoštrije osuđuje presudu kojom je Zoran Petakov, aktivista Antifašističke akcije Novog Sada osuđen na 100 dana kućnog pritvora, uz obavezu elektronskog nadzora.

Skandalozno je da je uopšte i izrečena presuda, a na osnovu tužbe Mirka Bulovića, u hijerarhiji nevladine organizacije „Srpska pravoslavna crkva“ poznatog i kao episkop bački Irinej.

Zoran Petakov je osuđen za navodnu uvredu pomenutog građanina Bulovića, spomenuvši ga u TV emisiji kao jednog od „četiri jahača apokalipse“, zajedno sa još trojicom kolega iz SPC, Markom Radosavljevićem (poznat i kao Artemije), Ristom Radovićem (poznat i kao Amfilohije) i Zoranom Jevtićem (poznat i kao Atanasije). Do pomenute izjave je došlo nakon upada pripadnika, danas već zabranjene, neonacističke i klerofašističke organizacije „Nacionalni stroj“ na antifašističku tribinu na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, 9. novembra 2005. godine, kada je i sam Petakov fizički napadnut.

Petakov je prvobitno kažnjen sa 100.000 dinara, a nakon što je odbio da plati, kazna je preinačena u 100 dana zatvora, da bi i ta kazna, a nakon sedam godina suđenja, na molbu osuđenog, napokon sada preinačena u 100 dana kućnog pritvora sa elektronskim nadzorom.

U makar nominalno sekularnom društvu, već je samo po sebi skandalozno i pokretanje sudskog postupka za uvredu poređenja sa likovima iz nedokazanog i vrlo pristrasnog verskog spisa. Takođe, još je skandaloznije obrazloženje sudije Miroslava Bošnjaka da presudu donosi jer je izrečena uvreda protiv crkve, iako su sve verske zajednice Ustavom, njegovim članom 11., striktno odeljene od države.

Vrhunac kršenja Ustava, ali i vrhunac cinizma sudije, sadržan je u njegovoj izjavi da je i on, kao hrišćanin, uvređen zbog istupa Petakova, odbivši pri tome izvođenje predloženih dokaza i saslušanje oštećenog građanina Bulovića.

U državi u kojoj su pripadnici jedne verske zajednice iznad zakona, iznad morala i iznad racionalnog i gde se presude donose prema ličnim, verskim osećanjima sudija, a na osnovu poređenja sa likovima iz kontradiktornog i, prema svim stručnim analizama, potpuno izmaštanog verskog spisa, postavlja se pitanje da li slede tužbe i presude za poređenja sa nindža kornjačama, moćnim rendžerima, vešticom Grdanom, trnovom Ružicom, vukom i tri praseta.

Pitamo se i da li bi Petakov doživeo sasvim drugačije tumačenje pravde i zakona da mu je sudio sudija musliman, budista, agnostik ili ateista, s obzirom na to da se nameće zaključak da je versko opredeljenje sudije presudan činilac za ovakve procese.

Pitamo se i da li bi Petakov mogao da dobije svojevrsni verski azil, odobren od strane čelnika SPC, i prećutan od strane države, poput predstavnika nekih drugih crkava, a nakon zločina izvršenih u našoj zemlji, kao što je to bio slučaj s sveštenikom Grčke pravoslavne crkve koji je u Srbiji usmrtio dvoje ljudi.

Očekujemo kvalitetnu i brzu reakciju nadležnih organa, vičnijih tumačenju zakona i Ustava od pomenutog sudije Bošnjaka, i hitno oslobađanje Petakova, uz izvinjenje pomenutog sudije, ali i države, za sedmogodišnje maltretiranje presudama kojima je mesto u lošim bajkama, a ne u uređenoj pravnoj državi.